دوام ایمپلنت دندان
اگر شرایط کاشت دندان یا کاشت ایمپلنت دندان مساعد باشد، دوام ایمپلنت دندان می تواند مادام العمر باشد. اما هرچه این شرایط از شرایط استاندارد فاصله بگیرد بر روی مدت تاثیر منفی دارد. البته عوامل متعددی در طول عمر و دوام ایمپلنت دندان تأثیر دارند.( دندانپزشکی دکتر میثم محبی رسا بهترین ایمپلنت در میدان ملت )
عامل اول:
شرایط جسمانی خود بیمار است، افرادی که هیچ بیماری زمینه ای ندارند افراد خیلی مناسبی برای کاشت ایمپلنت دندان هستند. افرادی که بیماری های زمینه‌ای دارند یا از دارو هایی مثل کورتون که تضعیف کننده سیستم ایمنی است استفاده می‌کنند یا افرادی که دارای دیابت هستند، افرادی که بیماری‌های خود ایمنی دارند، افرادی که پوکی استخوان دارند یا داروهای خاصی مصرف می‌کنند، طول عمر و در این افراد کمتر است. در مورد پوکی استخوان باید بدانید که خود پوکی استخوان باعث کوتاه شدن طول عمر ایمپلنت نمی شود، در واقع داروهایی که برای پوکی استخوان استفاده می‌شود باعث می‌شود که استخوان گیرایی خوبی به ایمپلنت نداشته باشد. در مورد دیابت هم باید بدانید که افرادی که دیابت کنترل شده دارند می توانند از ایمپلنت استفاده کنند اما طول عمر و دوام کاشت دندان درآنها به اندازه افراد عادی نیست.
عامل دوم:
استفاده از دخانیات است. سیگار، مواد مخدر، دخانیات و الکل می توانند طول عمر ایمپلنت دندان را کم کنند.
( دندانپزشکی دکتر میثم محبی رسا بهترین ایمپلنت در میدان ملت )
شاید این مطلب را هم دوست داشته باشین…
عامل سوم :
بهداشت ضعیف فردی باعث کوتاه شدن طول عمر ایمپلنت دندان می شود بنابراین کسانی که بهداشت بهتری دارند طول عمر ایمپلنت بالاتری دارند.
عامل چهارم :
درمورد کل پروسه درمانی ایمپلنت دندان مسلماً فاکتورهای مهمی وجود دارد که بر طول عمر ایمپلنت دندان تاثیر دارند، مثلا استفاده از متریال مرغوب و با کیفیت و اصل یکی از تضمین کننده های طول عمر ایمپلنت است. همچنین تیم های انجام کار، شامل تیم جراحان و تیم پروتز می توانند تضمین کننده کیفیت و طول عمر ایمپلنت باشند و هر چه مهارت بیشتری داشته باشند و اطلاعات علمی بالاتری داشته باشند و کارشان را با کیفیت بالاتری انجام دهند قطعا تاثیرگذار خواهد بود
عامل پنچم :
رعایت اصول استریلیزاسیون حین درمان ایمپلنت چه در مراحل جراحی و چه در مرحله پروتز ایمپلنت میتواند باعث عدم ورود هر آلودگی به نواحی کاشت ایمپلنت دندان شوند و در نتیجه باعث طول عمر بالای کاشت دندان شود.
طراحی پروتز و ساخت آن خیلی می تواند در کاشت دندان تاثیر داشته باشد. اگر پروتز ایمپلنت به صورت اصولی طراحی نشود و از مواد خوب و تکنیک های صحیح برای ساخت آن استفاده نشود می تواند باعث تحلیل استخوان و از بین رفتن ایمپلنت دندان شود و در نتیجه طول عمر آن کوتاه تر شود.
( دندانپزشکی دکتر میثم محبی رسا بهترین ایمپلنت در میدان ملت )
شاید این مطلب را هم دوست داشته باشین…
عامل ششم :
مراقبت های بعد از درمان و چکاپ های دوره‌ای که توسط گروه درمانی انجام می شود می تواند خیلی تاثیر گذار در دوام ایمپلنت دندان باشد، یعنی این که بیماران باید توصیه‌های گروه درمانی را دقیقاً رعایت کنند و به صورت دوره‌ای چکاپ شوند تا اگر علائمی دیده شد که نیاز به مراقبت داشت تا عمر ایمپلنت را طولانی تر کند یا برعکس اگر مواردی وجود داشت که دوام ایمپلنت دندان را به مخاطره می اندازد شناسایی و کنترل شود.
مهم ترین عواملی که می تواند عمر ایمپلنت را کوتاه کند عبارت اند از :
- سیگار
- قلیان
- مواد مخدر
- بهداشت ضعیف دهان و دندان
چه تعداد ایمپلنت نیاز داریم ؟
شرایط ایده آل این است که به ازای هر دندان از دست رفته یک واحد کاشت ایمپلنت دندان انجام شود. اجرای این طرح همیشه امکان پذیر نیست گاهی اوقات به دلایلی ناچار می شویم حداقل تعداد پایه ایمپلنت استاندارد را استفاده کنیم و این پایه ها را با
پروتز دندان ( روکش ها ) پر کنیم.
هزینه درمان :
مطمعنا هرچه تعداد پایه ایمپلنت بیشتر باشد هزینه آن هم بالا تر خواهد بود. گاهی برای کاهش هزینه درمان ناچار می شویم تعداد پایه ایمپلنت را به حداقل ممکن برسانیم.
( دندانپزشکی دکتر میثم محبی رسا بهترین ایمپلنت در میدان ملت )
شاید این مطلب را هم دوست داشته باشین…
وضعیت استخوانی :
گاهی اوقات در برخی نواحی، استخوان کیفیت و یا ابعاد نا مناسبی برای کاشت ایمپلنت دارد که ناچار می شویم آن نواحی را حذف کنیم و از کاشت ایمپلنت در آن نقاط صرف نظر کنیم. اگر احتمال آسیب رساند پایه ایمپلنت به قسمت هایی همچون عصب وجود داشته باشد از کاشت ایمپلنت در نواحی خطر صرف نظر می کنیم.
بدیهی است که برای هر طرح درمانی کاشت ایمپلنت یک حداقل تعداد پایه توصیه شده که در آن ها آسیبی به نتیجه نهایی وارد نشده است. هر چند ایده عال نیست ولی استاندارد و مورد تایید است.
در واقع روکش هایی که لا به لای ایمپلنت ها بر روی لثه قرار می گیرد و زیرشان پایه وجود ندارد در اصطلاح پوینتیک نامیده می شود. تعداد پوینتیک ها در بین دوپایه ایمپلنت نباید بیشتر از 2 تا باشد، یعنی باید تعداد پایه طوری انتخاب شود که حداکثر 2 پوینتیک بین دو واحد پایه ایمپلنت قرار بگیرد. یک پوینتیک بهتر است ولی تا دو پوینتیک هم در بعضی شرایط مورد تایید است.
بنابراین در یک ناحیه بی دندانی که 4 دندان از دست رفته بهتر است که 3 پایه با چهار روکش قرار بگیرد. اما در بعضی اوقات اگر شرایط مساعد باشد دو پایه و چهار روکش هم می توان قرار داد.
در ناحیه ای که مثلا 5 دندان از دست رفته حداقل 3 پایه ایمپلنت احتیاج است. دو پایه و 3 پوینتیک بسیار غیر اصولی است و عمر ایمپلنت کوتاه می شود.
اگر یک فک کاملا بدون دندان باشد بطور ایده آل باید حداقل 8 پایه در آن قرار گیرد تا بتوانیم از درمان کاشت ایمپلنت با پروتز ثابت استفاده کنیم. اگر استخوان تراکم و ابعاد خوبی داشته باشد در برخی شرایط 6 پایه هم مورد قبول است و گاهی با 7 پایه ایمپلنت هم انجام می شود.
اگر از پروتز ایمپلنت متحرک یا دندان مصنوعی متکی بر ایمپلنت دندان که اوردنچر نام دارد استفاده شود بین 2 تا 5 پایه ایمپلنت قرار می گیرد. برای فک پایین 2 پایه هم امکان پذیر است و در حالت ایده آل چهار پایه پیشنهاد می شود. برای فک بالا حداقل به 4 پایه احتیاج است و با 5 پایه هم امکان پذیر است. زمانی که پنج پایه ایمپلنت کار می شود ناحیه کام حذف می شود و پروتز سبک تر و بهتری ساخته می شود.